گه‌ردی ڕێی هه‌ستاوه‌ جێ داوا ده‌کا
به‌خته‌! ماڵی چاوی کێ ئاوا ده‌کا!
وه‌رده‌گێڕێ ڕوو که‌ سوجده‌ی به‌ر ده‌به‌م
هه‌ی ده‌ڵێ: که‌ی نوێژی ڕۆژاوا ده‌کا
چاوه‌، جێی ئه‌و شۆخه‌ بێ، وتم و، وتی
ئه‌م مه‌لا شێخه‌ قسه‌ی بێ‌جا ده‌کا
کوشته‌ی ئه‌و چاوه‌م له‌ جه‌معی کوشته‌گان
خه‌نجه‌ری موژگانی من (منها) ده‌کا
دا به‌ یه‌کباره‌ به‌ با دا عومری خه‌ڵق
دێ به‌ با کاکۆڵه‌که‌ی تا تا ده‌کا
چاوه‌که‌ی به‌یده‌ستی مه‌ستیشه‌، که‌چی
هه‌ر به‌ له‌حظێ فیتنه‌یێ به‌رپا ده‌کا
ئه‌و که‌ دڵ دوو قه‌د ده‌کا شیری برۆی
ئیکه‌ خه‌نجه‌ر بۆ به‌قه‌د خۆیا ده‌کا!
زامی دڵ وێران و ماڵ ئاوا طه‌بیب
ماڵی وێرانم که‌ ماڵ ئاوا ده‌کا
تورکی چاوی مه‌ستی، ''مه‌حوی''! مژده‌ بێ
وا که‌بابی جه‌رگ و دڵ داوا ده‌کا