لە سەفەردا ، چۆنی بێ من !

" (نالی) ، خەبەری بێ ئەسەری غائیبە ، ئەمما
ناڵێکی حەزین دێ لە موناجاتی سەحەردا "
 
(١)
بەیانیەک کە لە خەو هەڵدەستم
دەبینم خۆر تاقەتی ژیانی نەماوە .
کۆترەکان سەرەیان گرتووە بۆ تۆزێک گمە .
باران لە حەوشەکەدا
بێ ئەوەی نامەیەک جێ بهێڵێ ، خۆی کوشتووە!
منیش لە داخی هەموو ئەوانە
لە جیاتی وەی ڕوباری ژیا ن بوەستێنم
یان بە فیشەکێک تەمەن سوور کەم
دەبم بە سەگ
بە هەموو دونیا دەوەڕم
بە دار و بەردی مێژوودا هەڵدەمیزم !
 
(٢)
بەیانیەک ، پێش ڕیش تاشین

له‌ مردن به‌رده‌بمه‌وه‌

(مردن)
ماوه‌یه‌كه‌ زۆر په‌ستم
ده‌ست بۆ هه‌ر شتێك ده‌به‌م
ده‌بێ به‌ دووركه‌وتنه‌وه‌ له‌ خۆم
له‌ هیچ شوێنێ نیم، له‌ نێو دێره‌كان هه‌نگاو ده‌نێم
له‌ یه‌كێك ده‌گه‌ڕێم لێره‌ نییه‌
به‌ڵام گوێم لێیه‌ له‌ پشت دێره‌كان
بانگم ده‌كات، به‌ دوایدا ده‌ڕۆم
دوور ده‌كه‌ومه‌وه‌ له‌ دنیا
گیانم شه‌ڵاڵی ئاره‌ق ده‌بێ
ده‌ڵێن بڕۆ نه‌خۆشخانه‌
ده‌كه‌ومه‌ نزیك گۆڕستان.
 
 
(بای مردن)

یه‌كێك له‌ كه‌ناڵه‌كان به‌ چه‌ند هیچییه‌ك
ئارامی ماڵ ده‌شێوێنی
هه‌ست به‌ په‌ستی ده‌كه‌م

تۆ لە خۆت پرسیوە؛ ئەگەر ببیت بە ئێوارە، لە کوێی عیشقدا ستارە دەگریت؟!

(1)
+ تۆ لەوێیت ؟
ئەمە پرسیاری هەمیشەیی بارانە تینوەکەی منە ،
لە هەر گریانێکدا
لە باخی تەڕی جەستەی تۆی ئەکەم !
(٢)
هەنگی شیعری من
هەر لە سنوورەکانی ماچی گوڵ ستارە دەگرێ و
نایەتە ناو باخچەی جەستەکەت !
بەڵام ئەگەر ڕۆژێک کەوتیتە ناو دێڕی قەسیدەیەکمەوە
ببوورە گەر نەتدەمەوە دەست خۆت !
گەر مەمکدانەکەشت لە سەر چەرپای شیعرێکم بە جێما
بە سینەی توڕەی خۆت بڵێ ؛ بمبەخشێ گەرنەیدەمەوە !

دایکم، لە ناو خەیاڵی مندا

 
لە ناو خەیاڵی مندا
لەلای دایکم میوانم
سەرئەنێمە سەردڵی و
دەست ئەخاتە سەرشانم
لە ناو خەیاڵی مندا
دایکم وەک جاری جاران
بەسەرمدا دەبارێ
هەر وەکو بەفرو باران
لە ناو خەیاڵی مندا
دایکم ئەدرەوشێتەوە
خۆرێکە ئاوانابێ و
هەموو ڕۆژێک دێتەوە