ساقی، ئەی مایەی طەرەب لەب، پەرچەمت ڕەیحانی ڕووح
نیم خەندێ کە لە غونچە، دەرخە سەرچاوەی صەبووح

پرسشێ کا حاڵی زاری ئێمە، زاری کردەوە
لەو ددانانە کە دەدرەوشایەوە نەجمی فوتووح

لێوی دەرخست و بە ناصیح لێوەلەرزەی خست ئەگەر
بێ تەبەسسوم کا دەبێتە ئافەتی تەوبەی نەصووح

ئەگەرچی شەو درەنگە ساقی بۆم تێکە کەمێکی تر
کەوا ئەمشەو سەری ھەڵدا لە ناخمدا خەمێکی تر

لەبادە ئەم ژەمە تێرکە منی تینووی جگەرسووتاو
بە چی دیارە کە دەیبینم شەوێکی تر، ژەمێکی تر!

ئەوەندە دەردەدار و بێ پەرستارم کە پێم وایە:
لەسەر کێکی تەمەن، ھەڵناکرێ تازە شەمێکی تر

دڵم بۆ زوڵف و ڕووی جانانە ئەگری
مناڵە و بۆ گوڵ و ڕێحانە ئەگری

چرا ئیمشەو کەوا فرمێسک ئەڕێژێ
ئەڵێی ھەر بۆ منی پەروانە ئەگری

ئەکا شاباشی کێ دەریایی دیدەم
کە چەشنی گەوھەری یەکدانە ئەگری؟

چییە پیری دڵ ئیمشەو وەک عەرەقخۆر
لە کونجی تەکیە بۆ مەیخانە ئەگری

دۆزەخ لە عیشقە خاڵی و جەننەت لە دەرد و داغ
عاشق لە حەشریشا نیەتی جێ دڵێ فەراغ

گەر عازیمی زیارەتی کەعبەی مەحەببەتی
ڕێ: چاکی دڵ؛ عەلامەتی ڕێ: داغ و شوێنی داغ

عیشق ئاگرێکە بەر بووە ھەر کەس دەبێ بە کەس
گەر ڕۆژەرەش وەکوو شەوە بێ، بوو بە شەوچراغ