په‌یوه‌ندی نێوان خود و بابه‌ت بۆ ماوه‌یه‌کی دوور و درێژ بۆ هه‌ردوو  ڕه‌وتی هه‌ستگه‌راکان و ئاوه‌زگه‌راکان دابه‌شده‌بوو ، فه‌لسه‌فه‌ له‌م چه‌قبه‌ستووییه‌ ئه‌پستمۆلۆژیه‌دا مایه‌وه‌ تا‌ هاتنی ئیمانوئیل کانت و بڵاوبونه‌وه‌ی ڕه‌خنه‌ له‌ عه‌قڵی په‌تی ‌( Critique of Pure Reason) ،که‌ به‌ بڕوای فه‌یله‌سوفه‌که‌مان ئه‌وه‌ی نه‌یخوێنێته‌وه‌ له‌ڕووی مه‌عریفیه‌وه‌ به‌ منداڵی ده‌مێنێته‌وه‌.