بازبدە بۆ ناوەڕۆکی سەرەکی
حــــه‌ناییی کـــردووه پـــه‌نــجـه‌ی بــه خــوێناوی دڵـــی زارم
ئه‌مه ڕه‌نگه شه‌هــاده‌ت بێ که کـــوشته‌ی ده‌ستی دڵـدارم
گــوتم: ئایــا بـــه زاری خۆت ده‌پرســی حــاڵـی زاری مــن ؟
بــرۆی هێنایه یه‌ک، وه‌ک شــکڵی (لا) یه‌عنی که بـــێزارم
عه‌جه‌ب ئه‌ستێره شه‌و هه‌ڵدێ له ترسی خوسره‌وی خـاوه‌ر
به ڕووی تـــۆم دیده هـــه‌ڵنایێ شــه‌و و ڕۆژ، ئــه‌رچی بێـدارم
طه‌بیبی من ده‌بـــێ ده‌خڵی هه‌بـێ، صـاحیب ئیشاره‌ت بــێ
مـه‌گـــه‌‌ر چـــاوت بزانێ من له‌به‌ر چی مـــه‌ست و بیـمـارم !
به سه‌روم وت که ڕاسته سه‌رکه‌ش و به‌رزی، که‌چی له‌رزی:
کـــه فه‌رقیشم بــگاته ئـــاسمان بـــه‌نده‌ی قـــه‌دی یـــارم !
له شیرینیی ئه‌تۆ، ئه‌ی خوسره‌وی تــه‌ختی زه‌مین، ڕه‌نــگه
بـــــگـاتـــه ئـــاسمانــــی بێسـتــوون فه‌رهـــادی هـــاوارم
برۆت باڵی هوما سایه‌ی سـه‌ری سوڵطانی حـــوسنت بــوو
خه‌طت هات و وتی: من ناسیخی طـــوغــرایــی خـــونــــکارم
سه‌راپـــا هـــه‌روه‌کـــوو حــــه‌ڵقـه‌ی زرێ په‌روێزه‌یی خــوێنم
بــــه یــه‌ک یـــه‌ک تیری مـــوژگـــــانی زرێ دۆزت بـــریندارم
حـــه‌مایێل کــه ده‌مــی تێغت له حه‌ڵقه‌ی گه‌ردنی (( نــالی))
مـــه‌گـــه‌ر تێـراو ببم بـــه‌و ڕه‌نـــگه، تینووی ســـاعیدی یارم
